سبک های یادگیری فیزیولوژیکی و رابطه ی آن با پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

مقدمه: سبک های یادگیری یکی از جلوه های تفاوت های فردی است و به این سؤال پاسخ می دهد که چرا تمامی افراد با روش های معمول یاد نمی گیرند و بازده های یادگیری و پیشرفت تحصیلی آنها متفاوت است. پژوهش حاضر به بررسی رابطه ی سبک های یادگیری با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند پرداخت. روش کار: پژوهش حاضر مقطعی و به شیوه ی توصیفی - تحلیلی است. جامعه ی آماری شامل تمام دانشجویان مشغول به تحصیل(2119 نفر) می شد که نمونه ی مورد بررسی 322 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان برآورد شد. روش نمونه گیری به شیوه ی تصادفی، طبقه ای انجام گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد سبک های یادگیری کلب و معدل کل دانشجویان استفاده کردند. برای تجزیه و تحلیل از نرم افزار spss و از آزمون (رگرسیون چندگانه ، همبستگی پیرسون و t مستقل) استفاده شد. یافته ها: میانگین معدل تحصیلی در دانشجویان دختر 16/2±21/16 و دانشجویان پسر 76/2±01/15 بود. نتایج نشان داد که بین سبک های یادگیری؛ سبک تصویری(001/0p< و 421/0r=)، سبک شنیداری (021/0 p< و 345/0 r= ) دانشجویان با پیشرفت تحصیلی آنها رابطه ی معنا داری وجود داشت. اما بین سبک یادگیری جنبشی با پیشرفت تحصیلی (136/0 p> و 067/0 r=) رابطه ی معنا دار نبود. همچنین نتایج نشان داد که بین میزان پیشرفت تحصیلی دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنا داری وجود دارد(p=0/041). نتیجه گیری: دانشجویان دارای سبک های یادگیری متفاوتی هستند و مدرسین باید به این نکته توجه نمایند و از روش های تدریس مختلف استفاده کنند. به نظر می رسد یادگیرندگان در برخورد با یادگیری موضوع ها از انعطاف بالایی برخوردارند.